کلمه جو
صفحه اصلی

پای خر

دانشنامه عمومی

پای خر (پای کره اسبی هم گفته اند) نام گیاهی دارویی است از خانواده گل ستاره ای ها از گونه خرپاها (Tussilago).
طبع آن گرم و خشک است.
برای ناراحتی های سینه و برونشیت مزمن و آسم می توان از این گیاه (برگ های این گیاه را مانند سیگار دود کرد) استفاده کرد.
برای سرطان ریه و خروج اخلاط خونی از سینه از دم کرده گل آن استفاده شود.
از دم کرده آن می توان به عنوان مایع شستشوی چشم استفاده کرد.
افراد مسلول می توانند از دم کرده آن میل کنند.
برای درمان فلج ناگهانی ناشی از خون ریزی مغزی دم کرده این گیاه نیز مفید می باشد.
آدرپشتک ۵ گرم در ۲۵۰ سی سی آب جوش ۲۰ دقیقه دم کرده صاف نموده ۴ نوبت در روز میل شود.
برای کم کردن ورمها از ضماد برگ و گل آن استفاده شود.
کسانی که ناراحتی کبدی دارند از این گیاه با احتیاط استفاده کنند و نباید بیش از ۲ هفته استفاده شود.
پای خرگیاهی پایا و دارای ریشه قوی، گوشتدار و به رنگ سفید مایل به قهوه ای است. در آغاز فصل بهار و قبل از پیدایش برگ ها، ساقه کوچکی از گیاه رشد می کند که هریک به کاپیتول منتهی می شود. رنگ برگ ها سبزاما سطح آن به علت پوشیده بودن از کرک های ظریف به رنگ سبز مایل به سفید است.
فرفره، فنجیون، حشیشةالسعال، سعالی، سعله، علف سرفه، منجون، فخریون، فرفر، فنجیوون و توسیلا‍ژ
گل های این گیاه دارای تانن، فارادیول (faradiol)، اسیدهای مالیک، گانیک، ونیک و دو نوع فیتوسترین می باشد. در برگ های آن گلوکزید وجود دارد.

دانشنامه آزاد فارسی

پایِ خَر (coltsfoot)
گیاهی پایا از تیرۀ مرکبان، جنس Tussilago. تک گل های زرد آن دارای رشته های فراوانی است که شعاع دار بیرون آمده اند. گل این گیاه گلبرگ ندارد. ساقۀ پای خر فلس های ارغوانی بزرگی دارد. برگ درشت این گیاه ۲۲ سانتی متر پهنا دارد و شبیه به سم اسب است. پای خر در اروپا، شمال آسیا، و امریکای شمالی می روید و اغلب در زمین های سخت و دورافتاده دیده می شود. این گیاه را به امریکا برده اند. پیش تر از این گیاه در طب سنتی استفاده می کردند.


کلمات دیگر: