قصه های بلوچی

در بررسی قصه های بلوچ می توان به اطلاعات قابل توجهی از شیوة زندگی، ارزش ها، باورها، امیدها و نگرانی های مردم مکران (بلوچ) پی برد. گمان می رود که در قصه های بلوچ، وضعیت زندگی گذشته، شادی ها و غم هایش، آرزوها و خواست هایشان را بهتر از سایر بخش های ادبیات بلوچ می توان ردیابی کرد و بازنگریست و شناخت. در قصه های بلوچ، می توان خویشاوندی و نزدیکی زبانی را با زبان فارسی به درستی دریافت که نشان میده بیشتر قصه های قوم مکران (بلوچ) از قومیت های دیگر به این مردم منتقل شده است
قصه های ویژه بچه ها
قصه های بازگوکننده سختی ها و خوشی هایِ بلوچ برای بزرگسالان
قصه های کهن دیو و پری که در اصل بین سایر اهالی ایران مشترک است و کوچک و بزرگ دوست دارند.
نگاهی کلی و گذرا نشان می دهد که قصه های بلوچ برای سه دورة سنی شکل گرفته اند:
در بخش بندی دیگر، از دیدگاه خاستگاه احتمالی قصه های بلوچ می توان آنها را به سه دسته بخش کرد: 1) قصه های مشترک مردم ایران، از جمله بلوچ 2) قصه های با خاستگاه عربی 3) قصه های ویژه بلوچ
نوشتار: قصه های بلوچ، پیرمحمد ملازهی – پژوهشگر فرهنگ مردم بلوچستان