شبکه بیتکوین

شبکه بیتکوین (به انگلیسی: Bitcoin network) شبکه ای همتا به همتا است که مبتنی بر پروتکل های رمزنگاری (به انگلیسی: Cryptography) عمل می کند. در این شبکه کاربران می توانند بیت کوین را با استفاده از امضا دیجیتال و کیف پول نرم افزاری برای دیگران ارسال کنند. همه تراکنش ها در یک نوع پایگاه داده توزیع شده که زنجیره بلوکی نام دارد ذخیره می شود و از طریق الگوریتم اجماعی که گواه اثبات کار (به انگلیسی: proof of work) نام دارد، تأیید و اصطلاحاً استخراج (Mine) می شوند. ساتوشی ناکاموتو، خالق بیت کوین، مدعی است که در سال ۲۰۰۷ طراحی و کدنویسی شبکه بیت کوین را آغاز کرد و کل پروژه در سال ۲۰۰۹ و در قالب یک نرم افزار متن باز (Open Source) به جهان عرضه شد.
شبکه بیت کوین برای تأیید و ذخیره تراکنش ها به ساختاری حداقلی نیاز دارد. زمانیکه درخواست یک تراکنش به شبکه ارسال می شود، این پیام به صورت عمومی پخش می شود و گره ها یا همان استخراج کننده ها می توانند پس از تأیید تراکنش، آن را به زنجیره بلوکی که برای خود ذخیره کردند، اضافه کنند تا نرم افزار همه گره ها همیشه به روز باشد.
تراکنش در شبکه بیت کوین مانند سیستم های سنتی به معنی ارسال مقدار مشخصی بیت کوین از یک حساب به حساب شخص دیگر است. البته در بیت کوین تراکنش با یک امضای دیجیتالی که کاربر انجام می دهد به شبکه ارسال می شود. بعد از تأیید تراکنش مقدار بیت کوین ارسال شده به آدرس شخص دریافت کننده منتقل می شود. بزرگترین تفاوت تراکنش های بیت کوین با سیستم های سنتی، برگشت ناپذیر بودن است که این ویژگی می تواند از تخلف دوبار خرج کردن (Double Spending) جلوگیری کند و امنیت بیشتری داشته باشد.