هوهو

حکایت آواز از قبیل باد و غیره اسم صوت بعضی مرغان چون کبوتر و جز آن

هوهو. [ هَُ وَ هَُ وَ ]( اِ مرکب ) لفظی است مرکب که آن را اسم قرار داده اندو به الف و لام تعریف معرف گردانند و مراد از آن اتحاد در ذات است یعنی صدق و آن حمل ایجابی است به مواطات ، و گاهی مراد از آن اتحاد مفهومی است و اقسام آن مانند اقسام وحدت است چنانچه شیخ الرئیس در الهیات شفا متعرض شده است و سزاوار است که در هوهو کثرت اعتبار کنند زیرا هوهو بدون اثنینیت تصور نمیشود. برای تفصیل بیشتر رجوع به کشاف اصطلاحات الفنون و شفا شود.

---

هوهو. ( اِ صوت ) حکایت آواز از قبیل باد و غیره. ( یادداشت مؤلف ). اسم صوت بعضی مرغان چون کبوتر و جز آن.
- هوهو زدن ؛ آواز برآوردن :
چو گل نقاب برافکند و مرغ هوهو زد
منه ز دست پیاله چه میکنی هی هی.

۱. صدایی که از وزیدن بادهای سخت یا هیاهوی مردم به گوش برسد.
۲. صدای برخی از مرغان خوش آواز.
۳. صدای مرغ شب: چو گل نقاب برافکند و مرغ زد هوهو / منه ز دست پیاله چه می کنی هی هی (حافظ: ۸۶۰ ).

( هَو هَو ) لفظی جهت آمادگی کلیه اعضا برای گالِه