[ویکی فقه] هبة الله ابوالبقاء حلی. حلّی، ابوالبقاء، هبة اللّه بن ناصر، محدّث و مورخ امامی قرن پنجم و ششم می باشد.
اوصافی که برخی درباره وی ذکر کرده اند، حاکی از مقام و منزلت والای اوست، دانسته های اندکی درباره وی وجود دارد.و فقط افندی اصفهانی شرح حال کوتاهی از او، براساس سلسله سندی در کتاب المزار الکبیر محمد بن جعفر مشهدی، معروف به ابن مشهدی، آورده است.
اوصافی که برخی درباره وی ذکر کرده اند، حاکی از مقام و منزلت والای اوست، دانسته های اندکی درباره وی وجود دارد.و فقط افندی اصفهانی شرح حال کوتاهی از او، براساس سلسله سندی در کتاب المزار الکبیر محمد بن جعفر مشهدی، معروف به ابن مشهدی، آورده است.
wikifeqh: محمد بن جعفر مشهدی، معروف به ابن مشهدی، آورده است.
شاگردان
طبق گفته افندی اصفهانی، حلّی در نجف و در ربیع الاول سال۴۸۸ زیارتنامه امام حسین علیه السلام را برای ابوعبداللّه حسین بن احمد بن طَحّال مقدادی روایت کرده است، آقابزرگ طهرانی نیز مطلبی کوتاه درباره وی آورده و گفته است که علامه حلّی در اجازه خود به بنوزهره، نام ابوالبقاء حلّی را در ضمن ذکر طرق روایت خبر قتل مقلّد بن رافع در سال۳۹۰، ذکر کرده است.
اساتید
از دیگر استادان وی ابوالغنائم مُعَمَّر بن محمد بن عبداللّه و سعد بن وَهْب و ابوعلی طوسی بودند.حلّی بارها روایات و برخی مطالب کتاب خود را به روایت شاگردان شیخ طوسی، هرچند بدون تصریح به نام آنها، آورده است، از جمله مهم ترین این موارد نقل مطالبی از کتاب وقعة الصفین نصر بن مزاحم منقری است که او این مطالب را به همان طریقی که شیخ طوسی ذکر کرده، روایت کرده است. در مواردی هم بدون ذکر سند، عبارتهای بلندی از وقعة الصفین، با تذکر به نقل مطلب از نصر بن مزاحم، آورده است. همچنین حلّی مطالبی را به طریق خود از عالم امامی ،احمد بن ابراهیم عَمِّیّ بصری، روایت کرده است. بنابراین، او به جز مشایخ حلّه، از مشایخ کوفه و بغداد و بصره نیز بهره برده است.
شاعربودن
...
شاگردان
طبق گفته افندی اصفهانی، حلّی در نجف و در ربیع الاول سال۴۸۸ زیارتنامه امام حسین علیه السلام را برای ابوعبداللّه حسین بن احمد بن طَحّال مقدادی روایت کرده است، آقابزرگ طهرانی نیز مطلبی کوتاه درباره وی آورده و گفته است که علامه حلّی در اجازه خود به بنوزهره، نام ابوالبقاء حلّی را در ضمن ذکر طرق روایت خبر قتل مقلّد بن رافع در سال۳۹۰، ذکر کرده است.
اساتید
از دیگر استادان وی ابوالغنائم مُعَمَّر بن محمد بن عبداللّه و سعد بن وَهْب و ابوعلی طوسی بودند.حلّی بارها روایات و برخی مطالب کتاب خود را به روایت شاگردان شیخ طوسی، هرچند بدون تصریح به نام آنها، آورده است، از جمله مهم ترین این موارد نقل مطالبی از کتاب وقعة الصفین نصر بن مزاحم منقری است که او این مطالب را به همان طریقی که شیخ طوسی ذکر کرده، روایت کرده است. در مواردی هم بدون ذکر سند، عبارتهای بلندی از وقعة الصفین، با تذکر به نقل مطلب از نصر بن مزاحم، آورده است. همچنین حلّی مطالبی را به طریق خود از عالم امامی ،احمد بن ابراهیم عَمِّیّ بصری، روایت کرده است. بنابراین، او به جز مشایخ حلّه، از مشایخ کوفه و بغداد و بصره نیز بهره برده است.
شاعربودن
...
wikifeqh: هبة_الله_حلی