وحی در قران

wikifeqh: قرآن تألیف محمود عبداللهی ، نوشتاری است که بررسی موضوع وحی از دیدگاه قرآن کریم می پردازد.وحی، رکن اساسی نبوت و همۀ ادیان آسمانی است.اما دربارۀ ماهیت آن سخنان گوناگونی بیان شده است.برخی آن را انکار و گروهی دیگر به گونه ای آن را تحلیل کرده اند که از هویت اصلی اش که همانا الهی، ملکوتی،قدسی،غیبی، خارق العاده و معصومانه بودن آن است، جدا ساخته اند.اما قرآن که مهم ترین اثر وحی است حقایق بسیاری را دراین باره بازگو کرده است که در این نوشتار به بررسی آنها پرداخته می شود.
در فصل اول کتاب به آیاتی که خصوصیات وحی از آنها استفاده می شود پرداخته شده است.
این آیات بیانگر اصولی است که مرز وحی الهی را با پاره ای از مکاشفات و تجربه های شخصی مشخص می کند. در فصل دوم، اقسام وحی، انواع وساطت فرشته و تمثّل فرشتگان بررسی شده و برای آگاهی بیشتر نسبت به وحی، تحلیل حکمای اسلامی در این زمینه بطور فشرده مطرح گردیده است.
در فصل سوم با بهره گیری از خصوصیات وحی از منظر قرآن، به بررسی ادعای کسانی پرداخته شده که وحی را مساوی با تجربه و مکاشفه و قابل تعمیم به دیگران می دانند.
فصل چهارم دو هدف دارد:یکی روشن ساختن این مطلب که آنچه را پیامبر اسلام به عنوان وحی ارائه داده،فقط دریافت الهی است،قرآن فقط و فقط، آموزه های ملکوتی است که از عالم الوهیت و لوح محفوظ تنزل پیدا کرده است نه مجموعه ای از ارتباطات غیبی و تجربه های شخصی پیامبر.مطلب دیگر پاسخ به این سؤال است که آن چه را پیامبر عرضه داشته آیا محتوا و قالب، هردو وحی است یا فقط محتوا جنبۀ الهی دارد و قالب(زبان)آن بشری است.به همین مناسبت به تفاوت وحی قرآن و وحی حدیث و حدیث قدسی نیز پرداخته شده است.