( صفت ) چرم گر چرمساز ادیمی .
ادیم گر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ادیم گر. [ اَ گ َ ] ( ص مرکب ) چرم گر. ادیمی :
بیال و گردن او برشدند و بازبرید
بسی ادیم گر اندرمیان کوی تمیم.
بیال و گردن او برشدند و بازبرید
بسی ادیم گر اندرمیان کوی تمیم.
سوزنی.
کلمات دیگر: