شیخ حسن چوپانی

شیخ حسن بن تیمورتاش بن چوپان ملقب به شیخ حسن کوچک (زادهٔ ۱۳۱۷ میلادی / ۷۱۷ هجری — درگذشتهٔ ۱۳۴۳ میلادی / ۷۴۴ هجری) پسر نخست تیمورتاش، برادر بزرگ تر ملک اشرف چوپانی و نخستین پادشاه از دودمان چوپانیان است. او از سال ۱۳۳۸ تا سال ۱۳۴۳ میلادی و به مدت ۵ سال بر شمال غرب و غرب ایران و سرزمین های مجاور حکومت کرد. شیخ حسن و ملک اشرف هردو نایب السلطنه بودند؛ ولی هم سلطان (که باید منسوب به چنگیزخان می شد) و هم وزرا را خودشان انتخاب می کردند.
فرهنگ فارسی معین، جلد ۵، صفحهٔ ۴۴۴.
اقبال آشتیانی، عباس، تاریخ ایران از صدر اسلام تا انقراض قاجاریه.
شیخ حسن چوپانی پادشاهی کاربلد، دارای جسارت و دلاوری و در عین حال، بی رحم، خونریز و مکار بود که به هیچ کس اعتماد نداشت. او نهایتاً در ۱۵ دسامبر سال ۱۳۴۳ میلادی (۲۷ رجب سال ۷۴۴ هجری) به دست همسرش عزت ملک کشته شد.
مسجد استاد و شاگرد (سلیمانیه / علائیه) تنها اثر به جای مانده از دوران چوپانیان است. این مسجد در سال ۱۳۴۱ میلادی (۷۴۲ هجری) به دستور شیخ حسن چوپانی ساخته شد و به افتخار پادشاه خوانده اش سلیمان، مسجد سلیمانیه خوانده شد. چون عبدالله صیرفی به همراه شاگردش مسئول کتابت کتیبۀ این مسجد بودند، بعدها مردم تبریز به دلیل نفرت از حکومت چوپانی، این مسجد را استاد و شاگرد خواندند.