یکان

لحظة

یکه، یگانه، بی همتا
۱- یک یک : تاچون ازصید چیزی نماند مگر یکان و دوگان مجروح ومهزول ... . یا یکان یکان . یک یک یکایک . ۲- ( صفت ) یگانه تک منفرد : ورا نگویم از ارکان دولست یکی که اوبجاه زارکان دولست یکان . (صحاح الفرس )

( ~. ) ۱ - (ق . ) یک یک . ۲ - (ص . ) یگانه ، تک ، منفرد.

یکان. [ ی َ / ی ِ ] ( ص نسبی ، ق مرکب ) واحد. تنها. تا. یکتا. یگان :
ز هر سو گوان سر برافراختند
یکان و دوگانه همی تاختند.اینجا همی یکان و دوگان قرمطی کشد
زینان به ری هزار بیابد به یک زمان.کوه کوبان را یکان اندرکشیده زیر داغ
بادپایان را دوگان اندر کمند افکنده خوار.من از تو همی مال توزیع خواهم
بدین خاصگانت یکان و دوگانی.|| ( اِ ) آحاد. ( التفهیم ) ( یادداشت مؤلف ).

۱. (ریاضی ) آخرین رقم سمت راست هر عدد طبیعی.
۲. (صفت ) [قدیمی] یگانه، بی همتا: ورا نگویم از ارباب دولت است یکی / که او به جاه ز ارکان دولت است یکان (سوزنی: صحاح الفرس: یکان ).