تجلی کردن

انبثق

ظاهر و آشکار شدن . جلوه کردن : گفت از دریچ. چشم مجنون باید در جمال لیلی نظر کردن تا سر مشاهد. او بر تو تجلی کند .

تجلی کردن. [ ت َ ج َل ْ لی ک َ دَ ] ( مص مرکب ) ظاهر و آشکار شدن. جلوه کردن : گفت از دریچه چشم مجنون باید در جمال لیلی نظر کردن تا سر مشاهده او بر تو تجلی کند. ( گلستان باب پنجم ).
ماه و پروین از خجالت رخ فروپوشند اگر
آفتاب آسا کند در شب تجلی روی تو.بدون پرده تجلی چو کرد حضرت حسن
به کفر کفر نیامیخت دین به دین ننشست.مهر رخت تجلی چون کرد بهر اظهار
مجلای حسن او شد ذرات کون یکسر.در شبستان محبت جانفشان پروانه ام
هر کجا حسنی برافروزد تجلی می کنم.