(اسم ) غل. سبز که هنوز نرسیده قصیل.
خید
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خید. ( اِ ) خوید. غله و دانه نرسیده. ( از منتهی الارب ) :
رویش میان حله سبز اندرون پدید
چون لاله برگ تازه شکفته میان خید.
رویش میان حله سبز اندرون پدید
چون لاله برگ تازه شکفته میان خید.
عماره مروزی.
|| گیاه سبز. ( منتهی الارب ). خوید. رجوع به خوید شود.فرهنگ عمید
= خوید
خوید#NAME?
گویش مازنی
/Khid/ مقعد
مقعد
کلمات دیگر: