کینه کشیدن

( مصدر ) انتقام کشیدن .

کینه کشیدن. [ ن َ / ن ِ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) انتقام. ( تاج المصادر بیهقی ) ( ترجمان القرآن ) ( منتهی الارب ). انتقام کشیدن. ( ناظم الاطباء ). انتقامجویی کردن : اگر خشم نیافریدی هیچکس روی ننهادی سوی کینه کشیدن. ( تاریخ بیهقی ).
ارجو که زود سخت به فوجی سپیدپوش
کینه کشد خدای ز فوجی سیه سلب.همیشه کینه تو من کشم ز دشمن تو
رواست گر نکشی تیغ کینه کش ز نیام.هان تا حسام شاه کشد کینه از تو باش
از غور غصه صفر کند سینه از تو باش.گر نیی زهر، سینه کمتر سوز
ور نیی دهر، کینه کمتر کش.هر کس ز خصم کینه به نوع دگر کشید
مژگان به گریه لب به دعا خسروا سپار.