تند خوی
گس خلق
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گس خلق. [ گ َ خ ُ ] ( ص مرکب ) تندخوی. خشن. بدخلق :
ندهد رنج آن کَل کافر
هیچ گس خلق را تن آسانی
جز مظفر مجیر [ کذا ] بابکر
آن چو بوبکر در مسلمانی.
ندهد رنج آن کَل کافر
هیچ گس خلق را تن آسانی
جز مظفر مجیر [ کذا ] بابکر
آن چو بوبکر در مسلمانی.
سوزنی.
کلمات دیگر: