لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">قرحاء. [ ق َ ] ( ع ص ) مؤنث اقرح. <hr>قرحاء.[ ق َ ] ( اِخ ) نام دو اسب ماده است. ( منتهی الارب ). <hr>قرحاء. [ ق َ ] ( ع ص ) ( روضة... ) مرغزار با شکوفه های سپید. ( منتهی الارب ). <hr>قرحاء. [ ق َ ] ( اِخ ) از دهستانهای بنی محارب است در بحرین. ( معجم البلدان ).</div>

قرحاء. [ ق َ ] ( ع ص ) مؤنث اقرح. قرحاء.[ ق َ ] ( اِخ ) نام دو اسب ماده است. ( منتهی الارب ). قرحاء. [ ق َ ] ( ع ص ) ( روضة... ) مرغزار با شکوفه های سپید. ( منتهی الارب ). قرحاء. [ ق َ ] ( اِخ ) از دهستانهای بنی محارب است در بحرین. ( معجم البلدان ).

قرحاء. [ ق َ ] (اِخ ) از دهستانهای بنی محارب است در بحرین . (معجم البلدان ).

قرحاء. [ ق َ ] (اِخ ) از دهستانهای بنی محارب است در بحرین . (معجم البلدان ).

قرحاء. [ ق َ ] (ع ص ) (روضة...) مرغزار با شکوفه های سپید. (منتهی الارب ).

قرحاء. [ ق َ ] (ع ص ) (روضة...) مرغزار با شکوفه های سپید. (منتهی الارب ).

قرحاء. [ ق َ ] (ع ص ) مؤنث اقرح .

قرحاء. [ ق َ ] (ع ص ) مؤنث اقرح .