آنکه در حضرت سلاطین و بزرگان گستاخ تواند بود : بخدمتگری پیش دانای دهر پرستنده ای گشت گستاخ بهر . ( نظامی )
گستاخ بهر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گستاخ بهر. [ گ ُ ب َ ] ( ص مرکب ) آنکه در حضرت سلاطین و بزرگان تواند گستاخ بود :
به خدمتگری پیش دانای دهر
پرستنده ای گشت گستاخ بهر.
به خدمتگری پیش دانای دهر
پرستنده ای گشت گستاخ بهر.
نظامی.
کلمات دیگر: