<div class="boxBd">اره زبان. [ اَرْ رَ / رِ زَ ] ( ص مرکب ) تیززبان. ( مؤید الفضلاء ). زبان دراز. ( آنندراج ). مردم تند و تیز گوینده. || چغلخور. ساعی. بهتان گوی. ( آنندراج ).</div>

اره زبان. [ اَرْ رَ / رِ زَ ] ( ص مرکب ) تیززبان. ( مؤید الفضلاء ). زبان دراز. ( آنندراج ). مردم تند و تیز گوینده. || چغلخور. ساعی. بهتان گوی. ( آنندراج ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( صفت ) ۱ - تیز زبان زبان دراز تند و تیز گوینده . ۲ - بهتان گوی .</div>

( صفت ) ۱ - تیز زبان زبان دراز تند و تیز گوینده . ۲ - بهتان گوی .

اره زبان

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا