تعب بری کسی بی مزدی یا با مزدی سخت کم . بیگاری گونه . بیگاری .
تله کش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تله کش. [ ت ِل ْ ل َ / ل ِ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) در تداول عامه ، آنکه بیگاری کند. آنکه با مزدی سخت اندک برای کسی خدمت کند. رجوع به تله کشی شود.
کلمات دیگر: