کلمه جو
صفحه اصلی

تلعکبری

لغت نامه دهخدا

تلعکبری. [ت َل ْ ل ُ ع ُ ب َ ] ( اِخ ) ابواحمد هارون بن موسی بن احمدبن سعدبن سعید الشیبانی البغدادی المعروف بالتلعکبری الشیعی. وی در سال 385 هَ. ق. درگذشت او راست : الجوامع فی علوم الدین. ( از اسماء المؤلفین ج 2 ص 503 ).

دانشنامه عمومی

تلعکبری یکی از محدثان امامیه و اهل عراق است. وی به عنوان یکی از کسانی که بیشترین شنیده ها را در میان علمای بغداد دارد محسوب می شود.
شیخ مفید
حسین ابن عبیدالله غضائری
شریف رضی
ابن شاذان قمی
ابن منده
قاضی علی ابن محمد قزوینی
نام کامل وی ابو محمد هارون بن موسی احمد (در گذشته ۳۸۵ق/۹۹۵ میلادی) است. وی در تلی به نام تل عکبرا زاده شده است که در نزدیکی شهر بغداد است. نسبت خانوادگی وی به قبیله بنی شیبان می رسد.
تحصیلات وی در بغداد نزد کسانی چون کلینی و علی ابن بابویه قمی بوده است. شنیده های وی علاوه بر شهر بغداد، در شهرهایی همچون نهروان، کوفه بوده است. او همچنین نزد ابن همام اسکافی نیز شاگردی کرده است. علاوه بر این وی نزد کشی، سمرقندی نیز شاگردی کرده است. گفته شده که وی از محمد ابن یحیی عطار قمی، یکی از مشایخ مشهور قم، نیز استماع داشته است. او هم از مشایخ شیعه و هم از مشایخ اهل سنت استماع داشته و روایاتی را از آن ها شنیده است. از شاگردان وی می توان به افراد زیر اشاره کرد:
وی یکی از پر اهمیت ترین محدثان امامیه است از این رو که تمامی اصول و نگاشته هایی که متعلق به امامیه بوده است را در روایت داشته است. بسیاری از راویان نام وی را ثبت و ضبط کرده اند. وی در زنده نگه داشتن و برپایی سنت حدیثی عراق نقش مهمی داشته است و به عنوان حلقه اتصال میان نویسندگان متقدم امامیه و دانشمندان عصر طوسی محسوب می شود. شیخ طوسی، تلعکبری را یکی از افراد مورد اطمینان در علم رجال دانسته است. وی از بزرگترین شاگردان کلینی بوده چنان که از شاگردان خود تنها به نام وی در کتاب کافی اشاره کرده است.


کلمات دیگر: