بازارگه. [ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) مخفف بازارگاه. میدان دادوستد. میدان معامله :
پرستنده و دایه ٔبی شمار
ز بازارگه تا در شهریار.
ز دروازه تاپیش درگاه شاه.
پرستنده و دایه ٔبی شمار
ز بازارگه تا در شهریار.
فردوسی.
ببازارگه بسته آئین براه ز دروازه تاپیش درگاه شاه.
فردوسی.
و رجوع به بازارگاه شود.