احمدمحمودی، روستایی از توابع بخش جویم شهرستان لارستان در استان فارس ایران است.
آرامگاه سید عدالغفور، متوفی در سال (۱۳۴۵ هجری قمری) از شیوخ والا مقام قرن ۱۴ هجری قمری و دارای کرامات که هم اکنون گنبدی سبز و زیبا بر آن قرار دارد.
«بی بی غار»: دره ای زیبا در یال جنوبی طاقدیس کوه آهکی شمال روستا، دارای آثار خشت خام، حوض های متعدد، چشمه سارهای زیبا و غارهایی در طول شیب دیواره ها که به لحاظ زیبایی مورد توجه مردم سراسر منطقه تا حد بندر لنگه و بندرعباس است. این منطقه در فاصله یک کیلومتری غرب روستا واقع است.
«قلعه جعفری»: واقع در دره جعفری در ۵ کیلومتری غرب روستا که به جهت موقعیت مکانی آن واقع در پرتگاه دیواره دره، فوق العاده زیبا و دارای اهمیت ویژه ای است.
«قلعه قلات»: چسبیده به روستا و دارای آثار منحصر به فردی از جمله چاه های درون آن که به درستی کسی از عمق آنان اطلاعی ندارد. این چاه ها همگی در سنگهای سخت آهکی حفر شده اند.
«قلعه تُمبِ»: در ۵۰۰ متری جنوب روستا و محل سکونت پاسلار عبدالرشید که در حدود صد سال قبل می زیسته است. (این شخص غیر از پاسلار رشید می باشد که در سطور قبل به او اشاره گردید).
«کاروانسرای دشت»: واقع در ۶ کیلومتری شرق روستا، از بناهای دورهٔ صفویه که در مسیر کاروانهای گذشته قرار داشته است.
«راه اهلر»: راه تاریخی و معروف اهلر واقع در ۸ کیلومتری غرب روستا که از گذشته محل عبور کاروانهای مسیر خنج-جهرم بوده است. قسمت هایی از این مسیر در زمان رضا قلی خان (اوایل قرن ۱۴ هجری شمسی) با گچ و سنگ هموار گردیده است. این مسیر در راس کوه دارای قلعه و آب انبار می باشد.
«چاه حفر شده در سنگ» :چاه تمام سنگی که به طرز عجیبی در سنگ حفر شده است که هنوز آثار تیشه و ابزارهای به کار رفته بر دیوارهٔ چاه می شود. این چاه در دامنه سنگی کوه کم ارتفاعی واقع در شرق روستا (دشت) قرار دارد.
«دریاچه فصلی»: بزرگترین دریاچه فصلی استان فارس با ۱۳۰ کیلومتر مربع مساحت در ۲کیلومتری روستای احمد محمودی (معروف به دریاچه فصلی احمد محمودی) واقع است. این دریاچه هم اکنون حدود۲۸ کیلومترطول و۱۱کیلومترعرض داردو ارتفاع سطح آب آن نسبت به سطح آب خلیج فارس ۷۵۰ متر محاسبه شده است. روستاهای سرگاه، خرده دره، هرم، کاریان، بلغان، لاغران، چغان. پیرامون طول وعرض این دریاچه قرار گرفته اند. دریاچه احمدمحمودی درفصل زمستان درسالهای پربارندگی به حداکثر میزان آبگیری می رسد.
براساس اطلاعات موجود در مرکز آمار ایران در ۴۳٫۵، ۳۶ ،۵۳ طول شرقی و در ۵٫۲، ۱۵، ۲۸ عرض شمالی از نصف النهار مبدأ واقع شده است. ارتفاع متوسط این روستا از سطح دریا ۸۲۰متر می باشد، و میزان بارندگی در سال ۲۴۰ میلی متر گزارش شده است، این روستا در ناحیه گرم و خشک لارستان واقع شده است.
این روستا در دهستان هرم قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۰۷۸ نفر (۲۲۱خانوار) بوده است.
پیشهٔ عمده مردم روستا کشاورزی و دامداری است. تعداد ۳۵ حلقه چاه در روستا وجود دارد که از آب های آن ها برای امور کشاورزی استفاده می شود، آب چاه ها و قنات ها حداکثر قابلیت کشت جو و گندم، کنجد، پنبه، جو، هندوانه و به صورت نادر برخی دیگر از صیفی جات و نخل خرما را دارند. عدهٔ زیادی نیز از ساکنان روستا در کشورهای عربی حوزهٔ خلیج فارس به کار اشتغال دارند.
آرامگاه سید عدالغفور، متوفی در سال (۱۳۴۵ هجری قمری) از شیوخ والا مقام قرن ۱۴ هجری قمری و دارای کرامات که هم اکنون گنبدی سبز و زیبا بر آن قرار دارد.
«بی بی غار»: دره ای زیبا در یال جنوبی طاقدیس کوه آهکی شمال روستا، دارای آثار خشت خام، حوض های متعدد، چشمه سارهای زیبا و غارهایی در طول شیب دیواره ها که به لحاظ زیبایی مورد توجه مردم سراسر منطقه تا حد بندر لنگه و بندرعباس است. این منطقه در فاصله یک کیلومتری غرب روستا واقع است.
«قلعه جعفری»: واقع در دره جعفری در ۵ کیلومتری غرب روستا که به جهت موقعیت مکانی آن واقع در پرتگاه دیواره دره، فوق العاده زیبا و دارای اهمیت ویژه ای است.
«قلعه قلات»: چسبیده به روستا و دارای آثار منحصر به فردی از جمله چاه های درون آن که به درستی کسی از عمق آنان اطلاعی ندارد. این چاه ها همگی در سنگهای سخت آهکی حفر شده اند.
«قلعه تُمبِ»: در ۵۰۰ متری جنوب روستا و محل سکونت پاسلار عبدالرشید که در حدود صد سال قبل می زیسته است. (این شخص غیر از پاسلار رشید می باشد که در سطور قبل به او اشاره گردید).
«کاروانسرای دشت»: واقع در ۶ کیلومتری شرق روستا، از بناهای دورهٔ صفویه که در مسیر کاروانهای گذشته قرار داشته است.
«راه اهلر»: راه تاریخی و معروف اهلر واقع در ۸ کیلومتری غرب روستا که از گذشته محل عبور کاروانهای مسیر خنج-جهرم بوده است. قسمت هایی از این مسیر در زمان رضا قلی خان (اوایل قرن ۱۴ هجری شمسی) با گچ و سنگ هموار گردیده است. این مسیر در راس کوه دارای قلعه و آب انبار می باشد.
«چاه حفر شده در سنگ» :چاه تمام سنگی که به طرز عجیبی در سنگ حفر شده است که هنوز آثار تیشه و ابزارهای به کار رفته بر دیوارهٔ چاه می شود. این چاه در دامنه سنگی کوه کم ارتفاعی واقع در شرق روستا (دشت) قرار دارد.
«دریاچه فصلی»: بزرگترین دریاچه فصلی استان فارس با ۱۳۰ کیلومتر مربع مساحت در ۲کیلومتری روستای احمد محمودی (معروف به دریاچه فصلی احمد محمودی) واقع است. این دریاچه هم اکنون حدود۲۸ کیلومترطول و۱۱کیلومترعرض داردو ارتفاع سطح آب آن نسبت به سطح آب خلیج فارس ۷۵۰ متر محاسبه شده است. روستاهای سرگاه، خرده دره، هرم، کاریان، بلغان، لاغران، چغان. پیرامون طول وعرض این دریاچه قرار گرفته اند. دریاچه احمدمحمودی درفصل زمستان درسالهای پربارندگی به حداکثر میزان آبگیری می رسد.
براساس اطلاعات موجود در مرکز آمار ایران در ۴۳٫۵، ۳۶ ،۵۳ طول شرقی و در ۵٫۲، ۱۵، ۲۸ عرض شمالی از نصف النهار مبدأ واقع شده است. ارتفاع متوسط این روستا از سطح دریا ۸۲۰متر می باشد، و میزان بارندگی در سال ۲۴۰ میلی متر گزارش شده است، این روستا در ناحیه گرم و خشک لارستان واقع شده است.
این روستا در دهستان هرم قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۰۷۸ نفر (۲۲۱خانوار) بوده است.
پیشهٔ عمده مردم روستا کشاورزی و دامداری است. تعداد ۳۵ حلقه چاه در روستا وجود دارد که از آب های آن ها برای امور کشاورزی استفاده می شود، آب چاه ها و قنات ها حداکثر قابلیت کشت جو و گندم، کنجد، پنبه، جو، هندوانه و به صورت نادر برخی دیگر از صیفی جات و نخل خرما را دارند. عدهٔ زیادی نیز از ساکنان روستا در کشورهای عربی حوزهٔ خلیج فارس به کار اشتغال دارند.
wiki: احمدمحمودی