وارهیدن

آزادشدن، آزادکردن، خلاص کردن
( مصدر ) رها شدن خلاص یافتن : (تا فضل توراهش دهد وز شید و تلوین وارهد شیاد ما شیدا شود دیکرنگ چون شم الضحی . ) ( دیوان کبیر )

(رَ دَ ) (مص ل . ) خلاص شدن ، آزاد گشتن .

وارهیدن. [ رَ دَ ] ( مص مرکب ) خلاص شدن. رها شدن. ( ناظم الاطباء ). وارستن. آزاد شدن. خلاص یافتن. بازرهیدن :
سال دیگر گر توانم وارهید
از مهمات آن طرف خواهم دوید.نه سحابش ره زند خود نه غروب
وارهید او از فراق سینه کوب.تا از این طوفان بیداری و هوش
وارهیدی این ضمیر و چشم و گوش.گردنش بشکست و مغز وی درید
جان ما از قید و محنت وارهید.وارهیدند از جهان پیچ پیچ
کس نگرید بر فوات هیچ هیچ.تا ز سکسک وارهد خوش پی شود
شیره را زندان کنی تا می شود.تا از این گرداب دوران وارهی
بر سر گنج وصالم پانهی.که دعائی همتی تا وارهم
تا از این بند نهان بیرون جهم.

آزاد شدن، خلاص شدن.