مترادف متخلف : تخلف کننده، خلاف کننده، لغزشکار، خاطی، خلافکار، قانون شکن، متخاطی
متضاد متخلف : درستکار
برابر پارسی : گناهکار، بزهکار، لغزشکار
متخلف
مترادف متخلف : تخلف کننده، خلاف کننده، لغزشکار، خاطی، خلافکار، قانون شکن، متخاطی
متضاد متخلف : درستکار
برابر پارسی : گناهکار، بزهکار، لغزشکار
فارسی به انگلیسی
[n.] violator, infringer, violating
فارسی به عربی
جانح , متجاوز
مترادف و متضاد
متجاوز، متخلف، خلافکار، تخطی کننده
متجاوز، غاصب، ستمگر، شکننده، متخلف
متجاوز، متخلف، خطاکار، تجاوزکار
متجاوز، مجرم، متخلف، خطاکار
مقصر، مرتکب جنایت یا جنحه، خاطی، متخلف
غفلت کار، مرتکب جنایت یا جنحه، متخلف
متخلف
متخلف
متجاوز، گناهکار، خاطی، متخلف، خطاکار
صفت تخلفکننده، خلافکننده، لغزشکار، خاطی، خلافکار، قانونشکن، متخاطی ≠ درستکار
تخلفکننده، خلافکننده، لغزشکار، خاطی، خلافکار، قانونشکن، متخاطی ≠ درستکار
فرهنگ فارسی
خلاف کننده، لغزشکار
( اسم ) خلاف کننده خلافکار جمع : متخلفین
به قرار داده شده
( اسم ) خلاف کننده خلافکار جمع : متخلفین
به قرار داده شده
فرهنگ معین
(مُ تَ خَ لِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) خلاف کننده .
لغت نامه دهخدا
متخلف. [ م ُ ت َ خ َل ْ ل ِ ] ( ع ص ) سپس مانده. ( آنندراج ). پس مانده و عقب مانده. ( ناظم الاطباء ). || عهدشکننده. || مقابل و مخالف. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). || خلاف کننده. خلاف کار. و رجوع به تخلف شود.
فرهنگ عمید
۱. خلاف کننده، لغزش کار.
۲. [قدیمی] کسی که در عقب مانده است، واپس مانده.
۲. [قدیمی] کسی که در عقب مانده است، واپس مانده.
کلمات دیگر: