فرهنگ معین

<p><span class=""hl"">وجازت .</span> [ وَ زَ ] (از ع ، اِمص ) وجازه . کوتاهی در سخن . (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به وجازة شود.<br></p>

وجازت . [ وَ زَ ] (از ع ، اِمص ) وجازه . کوتاهی در سخن . (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به وجازة شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">وجازت. [ وَ زَ ] ( از ع ، اِمص ) وجازه. کوتاهی در سخن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). رجوع به وجازة شود.<br><hr>وجازة. [ وَ زَ ] ( ع مص ) کوتاه کردن سخن را. ( منتهی الارب ). کوتاه کردن سخن را با بلاغت. ( لسان ) ( اقرب الموارد ). وجز. وُجوز. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). کوتاه شدن سخن. ( المصادر زوزنی ). رجوع به وجز و وجوز شود.</div>

وجازت. [ وَ زَ ] ( از ع ، اِمص ) وجازه. کوتاهی در سخن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). رجوع به وجازة شود. وجازة. [ وَ زَ ] ( ع مص ) کوتاه کردن سخن را. ( منتهی الارب ). کوتاه کردن سخن را با بلاغت. ( لسان ) ( اقرب الموارد ). وجز. وُجوز. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). کوتاه شدن سخن. ( المص