هم گوشه

(هَ. ش ) (ص . ) هم ارز، هم قدر.

هم گوشه. [ هََ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) هم جنس و همسایه. ( برهان ) :
بپرسیدش از دوستان کهن
که بودند هم گوشه و هم سخن.گاهی به نشیبی شده همگوشه ماهی
گاهی به فرازی شده برتر ز دوپیکر.مگر نه مقرند دیوانْت یکسر
که تو خر نه همگوشه بومعینی.جز عرصه بزم گهرآگین تو گردون
همگوشه کجا یافت ره کاهکشان را؟