( صفت ) دویا چندفرزندی کن باهم ازیک شکم زاییده شده باشند .
هم شکم
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( ~. ش کَ ) (ص . ) دو قلو.
لغت نامه دهخدا
هم شکم. [ هََ ش ِ ک َ ] ( ص مرکب ) توأمان را گویند، یعنی دو فرزند که از یک شکم برآمده باشند. ( برهان ). || دو خواهر یا دو برادر را نیز گفته اندکه در دو زایمان از یک مادر زاده شوند :
نشستند زآنسان که فرمود شاه
مگر ابن یامین دانش پناه
که او را نبد هیچکس هم شکم
به تنها فرومانده بُد لاجرم.
نشستند زآنسان که فرمود شاه
مگر ابن یامین دانش پناه
که او را نبد هیچکس هم شکم
به تنها فرومانده بُد لاجرم.
شمسی ( یوسف و زلیخا ).
فرهنگ عمید
دو کودک که با هم از یک شکم زاییده شده باشند، دوقلو.
کلمات دیگر: