ناکام و کام

(ق مر. ) خواه ناخواه .

ناکام و کام. [ م ُ ] ( ترکیب عطفی ، ق مرکب ) خواه و مخواه. ( انجمن آرا ). خواه و ناخواه. طوعاً او کرهاً :
بر تو موکلند بدین راه ، روز و شب
بایدت بازداد به ناکام یا به کام.بدان که هر چه بکشتی ز نیک و بد فردا
ببایدت همه ناکام و کام پاک درود.جهان پیر به ناکام و کام بنده ٔاوست
که بکر بخت جوان جفت کام او زیبد.جهان کام و ناکام خواهی سپرد
به خودکامگی پی چه باید فشرد.دلم میجست و دانستم کز ایام
زیانی دید خواهم کام و ناکام.چو از خسروعنان پیچید بهرام
به کام دشمنان شد کام و ناکام.