(مُ تَ س ) [ ع . ] (اِفا. ) تبسم کننده .
مبتسم
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
مبتسم. [ م ُ ت َ س ِ ] ( ع ص ) دندان سپیدکننده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( غیاث ). خندان لب. خنده ناک. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). تبسم کننده و زیر لب خنده کننده. ( ناظم الاطباء ). شکفتگی کننده. ( آنندراج ) ( غیاث ).
فرهنگ عمید
= متبسم
متبسم#NAME?
کلمات دیگر: