بر چیدن جمع کردن بساط
ورچیدن
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(وَ دَ ) (مص م . ) برچیدن .
لغت نامه دهخدا
ورچیدن. [ وَ دَ ] ( مص مرکب ) برچیدن. ( ناظم الاطباء ). جمع کردن بساط. || جمع کردن. فراهم آوردن : لب ورچیدن. پا ورچیدن.
واژه نامه بختیاریکا
( ور چیدِن ) برچیدن؛ از بین بُردن
( ور چیدِن ) تراشیدن
( ور چیدِن ) جمع کردن
( ور چیدِن ) تراشیدن
( ور چیدِن ) جمع کردن
کلمات دیگر: