ناوردگاه

( ~ . ) (اِمر. ) رزمگاه و میدان جنگ .

ناوردگاه. [ وَ ] ( اِ مرکب ) جنگ گاه. ( برهان قاطع ) ( از بهار عجم ). جای جنگ. محل پیکار. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). آوردگاه. ( انجمن آرا ). رزمگاه. میدان جنگ. ( ناظم الاطباء ). دشت کین. دشت نبرد. آوردگه. رزمگه. میدان رزم :
دو لشکر بهم کینه خواه آمدند
دلیران ناوردگاه آمدند. || جولانگاه. جولانگه :
ناوردگاه سازد میدان مدح تو
هر کس که او سوار کمال و هنر شود.او را چو در نبرد برانگیزد
ناوردگاه چرخ کیان باشد.

میدان جنگ، جای نبرد و زدوخورد.