کلمه جو
صفحه اصلی

هجنه

فرهنگ فارسی

(اسم ) ۱- عیب . ۲- عیب کلام

فرهنگ معین

(هُ نِ ) [ ع . هجنة ] (اِ. ) ۱ - عیب و زشتی . ۲ - عیب کلام ، سخنِ معیوب .

لغت نامه دهخدا

( هجنة ) هجنة. [ هَُ ن َ ] ( ع اِ ) عیب. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || سخن معیوب. ( منتهی الارب ). عیب و قبح کلام و آنچه سخن را عیب دارد. ( اقرب الموارد ). || اضاعت علم. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): احفظ علمک عن الهجنة و ان للعلم نکداً و آفة و هجنة. ( اقرب الموارد ). || ( مص ) هجین گردیدن مرد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || داخل شدن عیب در کلام. ( اقرب الموارد ). || ناکس و فرومایه گشتن. ( منتهی الارب ). || پدر آزاد و مادر بنده بودن. ( منتهی الارب ).

هجنة. [ هَُ ن َ ] (ع اِ) عیب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || سخن معیوب . (منتهی الارب ). عیب و قبح کلام و آنچه سخن را عیب دارد. (اقرب الموارد). || اضاعت علم . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): احفظ علمک عن الهجنة و ان للعلم نکداً و آفة و هجنة. (اقرب الموارد). || (مص ) هجین گردیدن مرد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || داخل شدن عیب در کلام . (اقرب الموارد). || ناکس و فرومایه گشتن . (منتهی الارب ). || پدر آزاد و مادر بنده بودن . (منتهی الارب ).



کلمات دیگر: