لفاظ. [ ل َ ف ف ] (ع ص ) زبان باز.

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">لفاظ.</span> [ ل ِ ] (ع اِ) تره . (منتهی الارب ).<br></p>

لفاظ. [ ل ِ ] (ع اِ) تره . (منتهی الارب ).

<p><span class=""hl"">لفاظ.</span> [ ل ِ ](اِخ ) آبی است مر بنی ایاد را. (از معجم البلدان ).<br></p>

لفاظ. [ ل ِ ](اِخ ) آبی است مر بنی ایاد را. (از معجم البلدان ).

فارسی به انگلیسی

<div class="boxBd boxLtr"><l w="verbose-or-pedantic">verbose or pedantic</l>, <l w="verbose"> verbose</l></div>

<div class="boxBd">لفاظ. [ ل َ ف ف ] ( ع ص ) زبان باز.<br><hr>لفاظ. [ ل ِ ] ( ع اِ ) تره. ( منتهی الارب ).<br><hr>لفاظ. [ ل ِ ]( اِخ ) آبی است مر بنی ایاد را. ( از معجم البلدان ).</div>

لفاظ. [ ل َ ف ف ] ( ع ص ) زبان باز. لفاظ. [ ل ِ ] ( ع اِ ) تره. ( منتهی الارب ). لفاظ. [ ل ِ ]( اِخ ) آبی است مر بنی ایاد را. ( از معجم البلدان ).

<div class="boxBd">( صفت ) ۱- آنکه الفاظ را در ید قدرت خود دارد . ۲- آنکه بالفاظ بیش از معانی توجه دارد ۳- زبان باز .<br>آبیست مر بنی ایاد را</div>

( صفت ) ۱- آنکه الفاظ را در ید قدرت خود دارد . ۲- آنکه بالفاظ بیش از معانی توجه دارد ۳- زبان باز . آبیست مر بنی ایاد را

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">(لَ فّ ) [ ع . ] (ص . ) زبان باز، پُرحرف .</div>

(لَ فّ ) [ ع . ] (ص . ) زبان باز، پُرحرف .

فرهنگ معین

<div dir="ltr"><p>verbose or pedantic</p></div>