متخاصم به شخص، گروه یا کشوری گفته می شود که رفتار دشمنانه مانند شرکت در یک مبارزه دارد. Belligerent معادل این واژه در زبان انگلیسی است که ریشه آن در زبان لاتین به معنی کسی است که جنگ برپا می کند. این واژه به عنوان صفت به معنی متجاوز است، اما کاربرد آن به عنوان اسم، لزوماً به این معنی نیست که کشور متخاصم، همان کشور متجاوز است.
بی طرفی
قانون جنگ
غیر متخاصم
حقوق بین الملل
در هنگام جنگ، ازدید کشورهای متخاصم، دیگر کشورها به بی طرف و غیر متخاصم تقسیم می شوند. اگرچه فرق بین کشورهای بی طرف، قدرت های بی طرف یا غیر متخاصم تأثیری بر استفاده از مفاد قانون جنگ برای کشورهای بی طرف و مسئولیت طرف های متخاصم ندارد.
نمونه ای جالب از استفاده از این واژه، در دوران جنگ داخلی آمریکا است. در این دوران، ایالات مؤتلفه آمریکا توسط هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشد اما به عنوان یک نیروی متخاصم شناخته شد. بنابراین، در بندرهای کشورهای خارجی، کشتی های جنگی ایالات موتلفه، حقوقی برابر با کشتی های ایالات متحده آمریکا داشتند.
تجاوز واژه ای در حقوق بین الملل است که به شرکت مستقیم دو یا چند فرد یا دولت در یک جنگ اشاره می کند. جنگ، اغلب به صورت درگیری فیزیکی میان دو یا چند طرف در یک کشور یا میان کشورها با ادعای "دفاع از خود" بر اساس بند ۵۱ فصل هفتم منشور حقوق ملل متحد (مانند آنچه بریتانیا پیش از جنگ فالکلند در سال ۱۹۸۲ انجام داد) یا تحت قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد (مانند قطعنامه ۶۷۸ شورای امنیت که به برای آغاز جنگ خلیج فارس، اختیارات قانونی داد) تعریف می شود.