سئوچئو

پادشاه سئوچئون (۲۹۲-۲۷۰ میلادی)، سیزدهمین امپراتور گوگوریو، شمالی ترین در میان سه امپراتوری کره، بود. او دومین پسر امپراتور جونگچئون بود، سئوچئون در سال ۲۵۵ میلادی به عنوان ولیعهد معرفی گردید. او در سال ۲۷۰ میلادی پس از فوت پدرش به سلطنت رسید. دراولین ماه سال ۲۷۱ میلادی، او "Usu"، دختر "Daesaja" از منطقه "Seo-bo" را به عنوان ملکه خود انتخاب کرد.
در سال ۲۸۰ میلادی، قوم Sushen، حمله کردند و پادشاه سئوچئون برادر کوچکتر خود، "Go Dal-ga"، را برای مقابله با آنها فرستاد. Dal-ga، سرزمین Dallo-seong را تصرف کرد و فرمانروای آن را کشت، او حدود 600 خانوار Sushen را به جنوب بویو منتقل کرد. پادشاه سئوچئون، به Dal-ga عنوان پرنس صلح(Anguk-gun) را اعطا کرد و به او کنترل ارتش و قبایل Sushen و Yangmaek را سپرد.
در سال ۲۸۶ میلادی، برادرهای کوچکتر سئوچئون، "Go Il-u" و "Go So-bal" طغیان کردند، اما شورشیان شکست خوردند و کشته شدند.
پادشاه سئوچئون، در سال ۲۹۲ میلادی، بعد از ۲۳ سال حکومت درگذشت. او در سئوچئون وو، دفن گردید. از اینرو نام معبد سئوچئون را دریافت نمود.