علوم آزمایشگاهی. علوم آزمایشگاهی بالینی یکی از شاخه های علوم پزشکی است و بیشتر با آنالیز آزمایشگاهی خون، مایعات و بافت های بدن انسان با هدف تشخیص بیماری، پیگیری درمان و حفظ سلامت افراد جامعه سر و کار دارد.
در ایران رشته علوم آزمایشگاهی بالینی در مقطع کارشناسی پیوسته ۱۳۰ واحد دارد که ۱۶ واحد آن کارآموزی در مراکز درمانی است. دوره کاردانی دارای ۷۲ واحد است. همچنین در دوره کارشناسی ناپیوسته ۶۶واحد درسی ارائه می شود. و همچنین واحدهایی نظیر خون شناسی ؛ بیوشیمی پزشکی ؛ ایمنی شناسی ؛ باکتری شناسی پزشکی و میکروب پزشکی و ویروس شناسی پزشکی و انگل شناسی پزشکی و قارچ شناسی پزشکی را حتی از فارق التحصیلان پزشکی عمومی با کیفیت و تعداد واحد بیشتری فرا می گیرند.
دروس علوم آزمایشگاهی بالینی هم پوشانی زیادی با دروس علوم پایه پزشکی دارد مانند:
با وجود اینکه چندین سال از حذف رشتهٔ علوم آزمایشگاهی در مقاطع بالاتر از کارشناسی می گذرد اما وجود گرایش های فراوان تا حدی این کمبود را جبران کرده اند.از رشته های موجود می توان به بیوشیمی بالینی، خون شناسی، ایمنی شناسی، میکروب شناسی، قارچ شناسی، باکتری شناسی، ژنتیک انسانی، انگل شناسی، سم شناسی و ویروس شناسی اشاره کرد.باید توجه کرد که این رشته بیشتر به جنبه تشخیصی تکیه دارد و کمتر با بیمار برخورد پیدا می کند. فارغ التحصیلان مقاطع بالاتر از کارشناسی امکان تدریس در دانشگاه های پزشکی را هم دارند.فارغ التحصیلان مقطع دکترا امکان راه اندازی آزمایشگاه در گرایش خود را دارند. دربارهٔ تأسیس آزمایشگاه تشخیص پزشکی گفتنی است که در حال حاضر بر اساس مجوز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، کسانی حق تأسیس آزمایشگاه تشخیص پزشکی دارند که در یکی از رشته های پاتولوژی یا علوم آزمایشگاهی دارای درجه دکترای حرفه ای باشند.کسانی که دارای تخصص پاتولوژی هستند افرادی هستند که دارای درجه دکترای حرفه ای پزشکی هستند و افراد دیگر که دارای درجه دکترای حرفه ای علوم آزمایشگاهی یا آزمایشگاه بالینی هستند، افرادی هستند که در رشته علوم آزمایشگاهی مدرک دکترای حرفه ای گرفته اند. البته دارندگان مدرک phd در هر کدام از رشته های تخصصی آزمایشگاه اجازه تأسیس آزمایشگاه در حیطه تخصصی خود را دارند.این رشته از نظر کاربرد و بازارکار، یکی از رشته های خوب گروه پزشکی است. زیرا با توجه به توسعه و اهمیت امر بهداشت و زمینه مناسب کاری، اغلب فارغ التحصیلان این رشته به راحتی وارد بازارکار می شوند.
در ایران رشته علوم آزمایشگاهی بالینی در مقطع کارشناسی پیوسته ۱۳۰ واحد دارد که ۱۶ واحد آن کارآموزی در مراکز درمانی است. دوره کاردانی دارای ۷۲ واحد است. همچنین در دوره کارشناسی ناپیوسته ۶۶واحد درسی ارائه می شود. و همچنین واحدهایی نظیر خون شناسی ؛ بیوشیمی پزشکی ؛ ایمنی شناسی ؛ باکتری شناسی پزشکی و میکروب پزشکی و ویروس شناسی پزشکی و انگل شناسی پزشکی و قارچ شناسی پزشکی را حتی از فارق التحصیلان پزشکی عمومی با کیفیت و تعداد واحد بیشتری فرا می گیرند.
دروس علوم آزمایشگاهی بالینی هم پوشانی زیادی با دروس علوم پایه پزشکی دارد مانند:
با وجود اینکه چندین سال از حذف رشتهٔ علوم آزمایشگاهی در مقاطع بالاتر از کارشناسی می گذرد اما وجود گرایش های فراوان تا حدی این کمبود را جبران کرده اند.از رشته های موجود می توان به بیوشیمی بالینی، خون شناسی، ایمنی شناسی، میکروب شناسی، قارچ شناسی، باکتری شناسی، ژنتیک انسانی، انگل شناسی، سم شناسی و ویروس شناسی اشاره کرد.باید توجه کرد که این رشته بیشتر به جنبه تشخیصی تکیه دارد و کمتر با بیمار برخورد پیدا می کند. فارغ التحصیلان مقاطع بالاتر از کارشناسی امکان تدریس در دانشگاه های پزشکی را هم دارند.فارغ التحصیلان مقطع دکترا امکان راه اندازی آزمایشگاه در گرایش خود را دارند. دربارهٔ تأسیس آزمایشگاه تشخیص پزشکی گفتنی است که در حال حاضر بر اساس مجوز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، کسانی حق تأسیس آزمایشگاه تشخیص پزشکی دارند که در یکی از رشته های پاتولوژی یا علوم آزمایشگاهی دارای درجه دکترای حرفه ای باشند.کسانی که دارای تخصص پاتولوژی هستند افرادی هستند که دارای درجه دکترای حرفه ای پزشکی هستند و افراد دیگر که دارای درجه دکترای حرفه ای علوم آزمایشگاهی یا آزمایشگاه بالینی هستند، افرادی هستند که در رشته علوم آزمایشگاهی مدرک دکترای حرفه ای گرفته اند. البته دارندگان مدرک phd در هر کدام از رشته های تخصصی آزمایشگاه اجازه تأسیس آزمایشگاه در حیطه تخصصی خود را دارند.این رشته از نظر کاربرد و بازارکار، یکی از رشته های خوب گروه پزشکی است. زیرا با توجه به توسعه و اهمیت امر بهداشت و زمینه مناسب کاری، اغلب فارغ التحصیلان این رشته به راحتی وارد بازارکار می شوند.
wiki: علوم آزمایشگاهی