لااله الاا. [ اِ لا هََ اِل ْ لَل ْ لاه ] ( ع جمله اسمیه ) کلمه شهادت است ؛ یعنی نیست خدائی مگر خدای. خدائی جز خدای تعالی نیست :
مگر معامله لااله الااﷲ
درم خرید رسول اللهت کند ببها.
ای عجب لااله الااﷲ
بخت باشد ترا مخالف تر.
مگر معامله لااله الااﷲ
درم خرید رسول اللهت کند ببها.
خاقانی.
تهلیل ، لااله الااﷲ گفتن. ( تاج المصادر بیهقی ). هیللة؛ لااله الااﷲ گفتن. ( دهار ). || ( صوت مرکب ) برای تعجب آرند : ای عجب لااله الااﷲ
بخت باشد ترا مخالف تر.
مسعودسعد.
- انگشت لااله الااﷲ ؛ دعاءة. ( مهذب الاسماء ). و دعاءة انگشت سبابه است. ( منتهی الارب ).