کلمه جو
صفحه اصلی

گاوپیسه

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - گاوی که دارای نشانهای سفید و سیاه است : سپهدار توران از ان بدتر است کنون گاو پیسه بچرم اندر است . ۲ - روزگار ( بمناسبت شب و روز ) .

لغت نامه دهخدا

گاوپیسه. [ س َ / س ِ ] ( اِ مرکب ) گاوی است با نشانه های سپید و سیاه. ( فرهنگ ایران باستان پورداود ص 114 ) :
سپهدار توران از آن بدتر است
کنون گاوپیسه به چرم اندر است.
فردوسی.
دگر گفتی آن گاوپیسه کدام
که هستش جهان سربسر چارگام.
( گرشاسب نامه ).
|| کنایه از عالم. ( فرهنگ شاهنامه شفق ص 228 ). و این کلمه به صورت گاوبیشه در برهان آمده. رجوع به گاوبیشه و برهان قاطعچ معین ( گاو بیشه ) شود.

گاوپیسه. [ س َ / س ِ ] ( اِخ ) کوهی است به اصفهان.

گاوپیسه . [ س َ / س ِ ] (اِ مرکب ) گاوی است با نشانه های سپید و سیاه . (فرهنگ ایران باستان پورداود ص 114) :
سپهدار توران از آن بدتر است
کنون گاوپیسه به چرم اندر است .

فردوسی .


دگر گفتی آن گاوپیسه کدام
که هستش جهان سربسر چارگام .

(گرشاسب نامه ).


|| کنایه از عالم . (فرهنگ شاهنامه ٔ شفق ص 228). و این کلمه به صورت گاوبیشه در برهان آمده . رجوع به گاوبیشه و برهان قاطعچ معین (گاو بیشه ) شود.

گاوپیسه . [ س َ / س ِ ] (اِخ ) کوهی است به اصفهان .


فرهنگ عمید

گاوی که بدنش دارای لکه های سفید باشد.


کلمات دیگر: