کلمه جو
صفحه اصلی

گالش محله

لغت نامه دهخدا

گالش محله . [ ل ِ م َ ح َل ْ ل َ / ل ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان گلیجان شهرستان شهسوار، واقعدر 16 هزارگزی جنوب باختری شهسوار دامنه ، هوای آن معتدل مرطوب مالاریائی . دارای 330 تن سکنه ، شیعه ، لهجه ٔ آنان گیلکی و فارسی . آب آن از رودخانه ٔ چالکرود، محصول آنجا چای ، مرکبات و برنج ، لبنیات . شغل اهالی زراعت و گاوداری ، راه آن مالرو است . تابستان به ییلاق جنت رودبار میروند. بنای معصوم زاده ٔ آن قدیمی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3). و رجوع به سفرنامه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 105 بخش انگلیسی شود.


گالش محله . [ ل ِ م َح َل ْ ل َ / ل ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بخکش بخش بهشهر شهرستان ساری ، واقع در 25 هزارگزی جنوب خاوری بهشهر، کوهستانی جنگلی ، هوای آن معتدل مرطوب ، دارای 55 تن سکنه . لهجه ٔ آنان مازندرانی و فارسی ، آب آن از چشمه ، محصول آنجا غلات و ارزن ، شغل اهالی زراعت و مختصر گله داری ، صنایع دستی زنان کرباس بافی و شال بافی . راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).


گالش محله. [ ل ِ م َ ح َل ْ ل َ / ل ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان گلیجان شهرستان شهسوار، واقعدر 16 هزارگزی جنوب باختری شهسوار دامنه ، هوای آن معتدل مرطوب مالاریائی. دارای 330 تن سکنه ، شیعه ، لهجه آنان گیلکی و فارسی. آب آن از رودخانه چالکرود، محصول آنجا چای ، مرکبات و برنج ، لبنیات. شغل اهالی زراعت و گاوداری ، راه آن مالرو است. تابستان به ییلاق جنت رودبار میروند. بنای معصوم زاده آن قدیمی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ). و رجوع به سفرنامه مازندران و استرآباد رابینو ص 105 بخش انگلیسی شود.

گالش محله. [ ل ِ م َح َل ْ ل َ / ل ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان بخکش بخش بهشهر شهرستان ساری ، واقع در 25 هزارگزی جنوب خاوری بهشهر، کوهستانی جنگلی ، هوای آن معتدل مرطوب ، دارای 55 تن سکنه. لهجه آنان مازندرانی و فارسی ، آب آن از چشمه ، محصول آنجا غلات و ارزن ، شغل اهالی زراعت و مختصر گله داری ، صنایع دستی زنان کرباس بافی و شال بافی. راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).

دانشنامه عمومی

گالش محله ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
گالش محله (رامسر)
گالش محله (رشت)


کلمات دیگر: