صفحه اصلی
کاحط
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
کاحط. [ ح ِ ] ( ع ص ) عام ٌ کاحطٌ؛ سال خشک بی باران. ( منتهی الارب ).
کلمات دیگر: