دهی است از دهستان شاخنات بخش در میان شهرستان بیرجند ۹٠ کیلومتری شمال غربی در میان و ۱۲ کیلومتری مشرق شوسه عمومی مشهد - زاهدان کوهستانی معتدل ۱۷۳۹ تن سکنه قنات غلات شلغم لبنیات شغل زراعت .
دهی از شهرستان بیرجند
دهی از شهرستان بیرجند
گازار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گازار. ( اِخ ) دهی است ازدهستان شاخنات بخش درمیان شهرستان بیرجند، واقع در 90 هزارگزی شمال باختری درمیان و 12 هزارگزی خاور شوسه عمومی مشهد به زاهدان کوهستانی ، معتدل ، دارای 1739 تن سکنه. آب آن از قنات ، محصول آنجا غلات و شلغم ، لبنیات ، تریاک ، شغل اهالی زراعت ، مال داری ، راه آن مالرو است. تابستان از میان کوه اتومبیل میتوان برد، دارای دبستان است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
دانشنامه عمومی
روستای گازار ، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان بیرجند، واقع در استان خراسان جنوبی که بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۳ دهیاری، جمعیت آن بالغ بر ۸۹۰ نفر بوده است.ارتفاع این روستا از سطح دریا ۱۹۰۰ متر است که در حدود ۴۰۰ متر نسبت به شهر بیرجند در ارتفاع بالاتری قرار دارد.
روستای گازار مرکز دهستان شاخنات می باشد که مساحت این دهستان بالغ بر ۷۱۹ کلیومتر مربع می باشد و فاصله روستای گازار تا مرکز شهرستان ۷۲ کیلومتر است.
روستای گازار مرکز دهستان شاخنات می باشد که مساحت این دهستان بالغ بر ۷۱۹ کلیومتر مربع می باشد و فاصله روستای گازار تا مرکز شهرستان ۷۲ کیلومتر است.
wiki: سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، گازار ۵۲۰ نفر جمعیت دارد.نام گازار برگرفته از درختچه گز می باشد و با ریشه گز زار است که در طی زمان در گویش محلی به گَزار و به فارسی جدید گازار گفته می شود، این نام بصورت عربی نیز در گذشته بصورت جازار مورد استفاده بوده است.
آستان مقدس امامزاده سلطان قریش
امامزاده قریش در محل به مزار کوشک نیز معروف است. داخل مزار در معرفی ایشان چنین مطلبی دیده می شود:«در سال 125 هـ.ق جناب زید فرزند امام سجاد (علیه السلام) علیه بنی امیه قیام کرد و به شهادت رسید. پس از شهادت زید فرزندش یحیی نوه امام سجاد (علیه السلام) به جهت امر به معروف و دفع ظلم امویان قیام کرد و در شهر جورجان (گرگان فعلی) در صحنه جنگ با امویان به شهادت رسید و لشکریانش پراکنده شدند و از جمله آنها سلطان قریش در حین مراجعت به مدینه در محل قریه جازار (گازار) رحل اقامت افکند و مدتی سکونت داشت و ازدواج نمود و سرانجام در همین مکان دار دنیا را وداع و مدفون گردید. مورخان ایشان را منتسب به امام سجاد (علیه السلام) دانسته ولی سلسله ایشان مشروحاً ذکر نگردیده است. بنابراین ایشان را از سرداران سپاه یحیی بن زیدبن علی بن الحسین (علیه السلام) می دانند.بانی و زمان ساخت بنای اولیه مزار به درستی مشخص نیست. آنچه معمران روستا به خاطر دارند، ساختمان قبلی گنبدی گلی و خشتی و سنگی بود که در سال ۱۳۵۱ آن را تخریب کردند، این بنا در این زمان توسط حاج علی درویشی گازاری تجدید بنا شد و سپس در سال ۱۳۷۶ بنای فعلی به نحوی آبرومندانه به همت حاج محمد اسدزاده و با معماری حاج علی نخعی به هشت ضلعی به سرانجام رسید.
در شمال روستاى گازار در مسیر دره اى معروف به «تنگه رود» که به «غارننه» منتهى مىشود در دومنطقه نقوشى بر روى صخره حک شده است. سنگ نگاره اول در فاصله 100 مترى «غارننه» و در سمت چپ «تنگه رود» بر سینه صاف صخره حک شده است. تصویر دو بزکوهى و یک اسب سوار در این سنگ نگاره دیده مىشود.سنگ نگاره دوم به فاصله 50 مترى «غارننه» و در محل پیچ رودخانه در سمت راست و در ارتفاع شش مترى بر روى صخرهاى صاف، نقوش و احتمالاً خطوطى حک شده است. متأسفانه بهدلیل طول زمان و عدم آگاهى و بصیرت رهگذران این نقوش تقریباً مخدوش و غیر قابل تشخیص است. این سنگ نگاره نشاندهنده حضور اجتماعات انسانى بیابان گرد مىباشد و نیز ممکن است دلالت بر حضور اقوام ساگارتى دراین منطقه باشد .
آستان مقدس امامزاده سلطان قریش
امامزاده قریش در محل به مزار کوشک نیز معروف است. داخل مزار در معرفی ایشان چنین مطلبی دیده می شود:«در سال 125 هـ.ق جناب زید فرزند امام سجاد (علیه السلام) علیه بنی امیه قیام کرد و به شهادت رسید. پس از شهادت زید فرزندش یحیی نوه امام سجاد (علیه السلام) به جهت امر به معروف و دفع ظلم امویان قیام کرد و در شهر جورجان (گرگان فعلی) در صحنه جنگ با امویان به شهادت رسید و لشکریانش پراکنده شدند و از جمله آنها سلطان قریش در حین مراجعت به مدینه در محل قریه جازار (گازار) رحل اقامت افکند و مدتی سکونت داشت و ازدواج نمود و سرانجام در همین مکان دار دنیا را وداع و مدفون گردید. مورخان ایشان را منتسب به امام سجاد (علیه السلام) دانسته ولی سلسله ایشان مشروحاً ذکر نگردیده است. بنابراین ایشان را از سرداران سپاه یحیی بن زیدبن علی بن الحسین (علیه السلام) می دانند.بانی و زمان ساخت بنای اولیه مزار به درستی مشخص نیست. آنچه معمران روستا به خاطر دارند، ساختمان قبلی گنبدی گلی و خشتی و سنگی بود که در سال ۱۳۵۱ آن را تخریب کردند، این بنا در این زمان توسط حاج علی درویشی گازاری تجدید بنا شد و سپس در سال ۱۳۷۶ بنای فعلی به نحوی آبرومندانه به همت حاج محمد اسدزاده و با معماری حاج علی نخعی به هشت ضلعی به سرانجام رسید.
در شمال روستاى گازار در مسیر دره اى معروف به «تنگه رود» که به «غارننه» منتهى مىشود در دومنطقه نقوشى بر روى صخره حک شده است. سنگ نگاره اول در فاصله 100 مترى «غارننه» و در سمت چپ «تنگه رود» بر سینه صاف صخره حک شده است. تصویر دو بزکوهى و یک اسب سوار در این سنگ نگاره دیده مىشود.سنگ نگاره دوم به فاصله 50 مترى «غارننه» و در محل پیچ رودخانه در سمت راست و در ارتفاع شش مترى بر روى صخرهاى صاف، نقوش و احتمالاً خطوطى حک شده است. متأسفانه بهدلیل طول زمان و عدم آگاهى و بصیرت رهگذران این نقوش تقریباً مخدوش و غیر قابل تشخیص است. این سنگ نگاره نشاندهنده حضور اجتماعات انسانى بیابان گرد مىباشد و نیز ممکن است دلالت بر حضور اقوام ساگارتى دراین منطقه باشد .
wiki: گازار (بیرجند)
کلمات دیگر: