( شبثة ) شبثة. [ ش ُ ب َ ث َ ] ( ع ص ) مردی که همواره ملازم حریف خود باشد و از وی مفارقت نکند. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).
شبثه
لغت نامه دهخدا
شبثة. [ ش ُ ب َ ث َ ] (ع ص ) مردی که همواره ملازم حریف خود باشد و از وی مفارقت نکند. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: