شب گل

رسم است که در موسم بهار دو ساعت قبل از صبح که وقت شکفتن گل است بسیر گلزار میروند .

شب گل. [ ش َ ب ِ گ ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رسم است که در موسم بهار دو ساعت قبل از صبح که وقت شکفتن گل است به سیر گلزار میروند. و در چراغ هدایت نوشته که شبهای ایام بهار را «شب گل » گویند. چرا که در ایام بهار تمام گلها بشکفد و مردم در آن ایام سیر کنند. ( از بهار عجم ) ( آنندراج ). شب مهتاب در فصل گل سرخ که مردم به گشت گلزار میروند. ( فرهنگ نظام ) :
خط شبرنگ برون زان لب گل می آید
مژده ای باده پرستان شب گل می آید.عندلیبان چه بلا شور و فغانی دارند
بی تو بوی شب خون از شب گل می آید.