ربیثی . [ رِب ْ بی ثا ] (ع ص ) ربیثا. کار بازدارنده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

ربیثی . [ رِب ْ بی ثا ] (ع ص ) ربیثا. کار بازدارنده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

ربیثی . [ رِب ْ بی ثا ] (ع مص ) ربث . بازداشتن کسی از حاجت خود. (ناظم الاطباء). || (ص ) آنچه شخصی را از چیزی بازمی دارد، و آن در اصل مصدر است . (از اقرب الموارد).

ربیثی . [ رِب ْ بی ثا ] (ع مص ) ربث . بازداشتن کسی از حاجت خود. (ناظم الاطباء). || (ص ) آنچه شخصی را از چیزی بازمی دارد، و آن در اصل مصدر است . (از اقرب الموارد).

<div class="boxBd">ربیثی. [ رِب ْ بی ثا ] ( ع ص ) ربیثا. کار بازدارنده. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). <hr>ربیثی. [ رِب ْ بی ثا ] ( ع مص ) ربث. بازداشتن کسی از حاجت خود. ( ناظم الاطباء ). || ( ص ) آنچه شخصی را از چیزی بازمی دارد، و آن در اصل مصدر است. ( از اقرب الموارد ).</div>

ربیثی. [ رِب ْ بی ثا ] ( ع ص ) ربیثا. کار بازدارنده. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). ربیثی. [ رِب ْ بی ثا ] ( ع مص ) ربث. بازداشتن کسی از حاجت خود. ( ناظم الاطباء ). || ( ص ) آنچه شخصی را از چیزی بازمی دارد، و آن در اصل مصدر است. ( از اقرب الموارد ).