فرقهای از اهل جنگهای صلیب
داویه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( داویة ) داویة. [ وی ی َ ] ( اِخ ) دیویة. فرقه ای از اهل جنگهای صلیب. رجوع به نخبةالدهر دمشقی شود.
داویه. [ ی َ / وی ی َ ] ( ع اِ ) فلات. بیابان. ( مهذب الاسماء ). دَوّ. ( منتهی الارب ). بیابان. دوی ( منسوباً )؛ بیابانی. ( منتهی الارب ).
داویه. [ ی َ / وی ی َ ] ( ع اِ ) فلات. بیابان. ( مهذب الاسماء ). دَوّ. ( منتهی الارب ). بیابان. دوی ( منسوباً )؛ بیابانی. ( منتهی الارب ).
داویه . [ ی َ / وی ی َ ] (ع اِ) فلات . بیابان . (مهذب الاسماء). دَوّ. (منتهی الارب ). بیابان . دوی (منسوباً)؛ بیابانی . (منتهی الارب ).
داویة. [ وی ی َ ] (اِخ ) دیویة. فرقه ای از اهل جنگهای صلیب . رجوع به نخبةالدهر دمشقی شود.
کلمات دیگر: