محاکمه کردن
داوری جستن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
داوری جستن. [ وَ ج ُ ت َ ] ( مص مرکب ) محاکمه کردن. بازپرسی کردن :
سپهبد [ بهرام چوبینه ] ز کژی و گندآوری
نبد آگه از جستن داوری
دو برد یمانی بیکسو نهاد
دو موزه بنامه نکرد ایچ یاد.
نیارد ز من جست کس داوری.
ازیشان نیامد بجز بَتّری
بگرد جهان جستن داوری.
سپهبد [ بهرام چوبینه ] ز کژی و گندآوری
نبد آگه از جستن داوری
دو برد یمانی بیکسو نهاد
دو موزه بنامه نکرد ایچ یاد.
فردوسی.
مرا زیبد اندر جهان برتری نیارد ز من جست کس داوری.
فردوسی.
|| جنگ جوئی. جنگ طلبی. جستن رزم و نبرد : ازیشان نیامد بجز بَتّری
بگرد جهان جستن داوری.
فردوسی.
کلمات دیگر: