زردبة. [ زَ دَ ب َ ] (ع مص ) خفه کردن کسی را. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || در زرداب افکندن : زردبه ُ قیل رماه فی الزرداب و قیل دحرجه .(التاج از ذیل اقرب الموارد). رجوع به زرداب شود.
زردبه
لغت نامه دهخدا
( زردبة ) زردبة. [ زَ دَ ب َ ] ( ع مص ) خفه کردن کسی را. ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || در زرداب افکندن : زردبه ُ قیل رماه فی الزرداب و قیل دحرجه.( التاج از ذیل اقرب الموارد ). رجوع به زرداب شود.
زردبة. [ زَ دَ ب َ ] ( ع اِ ) عمل خفه کردن. ( ناظم الاطباء ).قال ابوبکر و یقال : زردمه و زردبه ؛ اذا عصر حلقه. قال : و کان ابوحاتم یقول : الزردمة بالفارسیة «الدمه »؛ای اخذ بنفسه و حکی عنه فی موضع الاخرانه. قال : اصله «زیردمه »؛ ای تحت النفس. ( المعرب جوالیقی ص 173 ).
زردبة. [ زَ دَ ب َ ] ( ع اِ ) عمل خفه کردن. ( ناظم الاطباء ).قال ابوبکر و یقال : زردمه و زردبه ؛ اذا عصر حلقه. قال : و کان ابوحاتم یقول : الزردمة بالفارسیة «الدمه »؛ای اخذ بنفسه و حکی عنه فی موضع الاخرانه. قال : اصله «زیردمه »؛ ای تحت النفس. ( المعرب جوالیقی ص 173 ).
زردبة. [ زَ دَ ب َ ] (ع اِ) عمل خفه کردن . (ناظم الاطباء).قال ابوبکر و یقال : زردمه و زردبه ؛ اذا عصر حلقه . قال : و کان ابوحاتم یقول : الزردمة بالفارسیة «الدمه »؛ای اخذ بنفسه و حکی عنه فی موضع الاخرانه . قال : اصله «زیردمه »؛ ای تحت النفس . (المعرب جوالیقی ص 173).
کلمات دیگر: