زر نگار شده و اندوده شده از زر مجازا حیله گر
زر اندوده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زراندوده. [ زَ اَ دو دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) زرنگار شده و اندوده شده از زر. ( ناظم الاطباء ). مذهب :
شبستان گورش دراندوده دید
که وقتی سرایش زراندوده دید.
زراندودگان را بر آتش برند
پدید آید آنگه که مس یا زرند.
شبستان گورش دراندوده دید
که وقتی سرایش زراندوده دید.
سعدی ( بوستان ).
رجوع به زراندود ودیگر ترکیبهای آن شود. || به مجاز، حیله گران. مکار. نادرست : زراندودگان را بر آتش برند
پدید آید آنگه که مس یا زرند.
سعدی ( بوستان ).
کلمات دیگر: