چاه گرمابی یا مجرای گرمابی (انگلیسی: Hydrothermal vent) در حقیقت شکافی بر روی سطح زمین است که از لحاظ زمین شناسی، آب های اطراف خویش را گرم می کند.
دی اس وی آلوین
آب فشان
چشمه آب گرم
پیدایش حیات
رابرت بالارد
چاه های گرمابی اغلب در مناطقی که از لحاظ آتشفشانی فعال هستند یافت می شوند مانند مناطقی که صفحات زمین ساختی در حال جدا شدن از هم هستند، بسترهای اقیانوسی و تفتگاه ها (نواحی داغ). مشهورترین سامانه گرمابی در خشکی احتمالاً پارک ملی یلوستون در آمریکا است. در زیر دریا چاه های گرمابی را دودکش های سیاه می نامند و در بیشتر آب های عمیق اقیانوسی می توان آنها را یافت.
اطراف چاه های گرمابی از لحاظ زیستی پرتولیدتر هستند و اغلب محل زیست جوامع پیچیده ای می باشند که از مواد شیمیایی محلول در مایعات چاه ها استفاده می نمایند. فعالیت های شیمیوسنتزی پایه زنجیره غذایی را می سازد و ارگانیسم های متنوعی مثل کرم لوله ای بزرگ، صدف دوکفه ای، خاره چسب و میگو از آنها استفاده می کنند. گمان می رود چاه های گرمابی فعالی در ماه سیاره مشتری به نام اروپا، و در انسلادوس، از ماه های زحل، وجود داشته باشند. هم چنین گمان می رود در قدیم در مریخ نیز چاه های گرمابی فعال بوده اند.
چاه های گرمابی در آب های عمیق اقیانوسی عمدتاً در امتداد پشته های میانی اقیانوس مثل پشته های شرق آرام و پشته های میانی اقیانوس اطلس پدید می آیند. اینها مکان هایی هستند که دو صفحه زمین ساختی (تکتونیکی) در حال جدا شدن از هم بوده و یک پوسته جدید در حال تشکیل است.
دی اس وی آلوین
آب فشان
چشمه آب گرم
پیدایش حیات
رابرت بالارد
چاه های گرمابی اغلب در مناطقی که از لحاظ آتشفشانی فعال هستند یافت می شوند مانند مناطقی که صفحات زمین ساختی در حال جدا شدن از هم هستند، بسترهای اقیانوسی و تفتگاه ها (نواحی داغ). مشهورترین سامانه گرمابی در خشکی احتمالاً پارک ملی یلوستون در آمریکا است. در زیر دریا چاه های گرمابی را دودکش های سیاه می نامند و در بیشتر آب های عمیق اقیانوسی می توان آنها را یافت.
اطراف چاه های گرمابی از لحاظ زیستی پرتولیدتر هستند و اغلب محل زیست جوامع پیچیده ای می باشند که از مواد شیمیایی محلول در مایعات چاه ها استفاده می نمایند. فعالیت های شیمیوسنتزی پایه زنجیره غذایی را می سازد و ارگانیسم های متنوعی مثل کرم لوله ای بزرگ، صدف دوکفه ای، خاره چسب و میگو از آنها استفاده می کنند. گمان می رود چاه های گرمابی فعالی در ماه سیاره مشتری به نام اروپا، و در انسلادوس، از ماه های زحل، وجود داشته باشند. هم چنین گمان می رود در قدیم در مریخ نیز چاه های گرمابی فعال بوده اند.
چاه های گرمابی در آب های عمیق اقیانوسی عمدتاً در امتداد پشته های میانی اقیانوس مثل پشته های شرق آرام و پشته های میانی اقیانوس اطلس پدید می آیند. اینها مکان هایی هستند که دو صفحه زمین ساختی (تکتونیکی) در حال جدا شدن از هم بوده و یک پوسته جدید در حال تشکیل است.
wiki: چاه گرمابی