کین توز ٠ انتقام گیرنده ٠ منتقم ٠
کین توزنده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کین توزنده. [ زَ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) کین توز. انتقام گیرنده. منتقم :
تا بود در سینه من رسته مهر خدمتت
چرخ کین توزنده کی بیند به چشم کین مرا؟
تا بود در سینه من رسته مهر خدمتت
چرخ کین توزنده کی بیند به چشم کین مرا؟
سوزنی.
رجوع به کین توز شود.کلمات دیگر: