کینه گاه

میدان جنگ و جنگ گاه ٠ رزمگاه ٠ دارالحرب ٠ میدان جنگ و کار زار و جای خصومت و نزاع ٠

کینه گاه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) میدان جنگ و جنگ گاه. ( آنندراج ). میدان جنگ و کارزار و جای خصومت و نزاع. ( ناظم الاطباء ). رزمگاه. دارالحرب. ( از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
گرانمایه دستور گفتش به شاه
نبایَدْت رفتن بدان کینه گاه.بترسم که گر بار دیگر سپاه
به جنگ اندر آید در این کینه گاه.که گر من شوم کشته بر کینه گاه
شما کس مپایید پیش سپاه.بدو گفت تا من بدین کینه گاه
کمر بسته ام با دلیران شاه...یکی با من ایدربدین کینه گاه
بگردد به گرز گران کینه خواه.کدامین دلاور که در کینه گاه
به پیشانیش کرد یارد نگاه ؟