کینه گرفتن

( مصدر ) انتقام کشیدن .

کینه گرفتن. [ ن َ / ن ِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) دشمنی به دل گرفتن. دشمنی دردل نهان داشتن. عداوت در دل پیدا کردن :
چنین گفت هرگز که دید این شگفت
دژم گشت وز پور کینه گرفت.مرا به گاه و به تخت تو هیچ حاجت نیست
به دل چه کینه گرفتی ز من به بی گنهی ؟ || انتقام گرفتن.انتقام جویی کردن :
علو همت من کینه از دشمن نمی گیرد
به رنگ شعله خون خار بر گردن نمی گیرد.و رجوع به کین گرفتن شود.